داربست

شکل‌ های داربست های آهنی

داربست ها ممکن است از جنس چوب و یا فولاد باشند و تنوع‌های مختلفی دارند که در ادامه بر شرح هر 1 می‌پردازیم.داربست‌های چوبی: این نوع داربست‌ها از خرک، تخته و پل موقت ساخته‌می‌شوند/داربست فلزی: این نوع داربست‌ها را در موقع ساخت ساختمون بر وفور دیده‌ایم..

تنها کافی موجود لوله ها را به وسیله بست به یکدیگر متصل کنید.این نوع داربست جهت اینکه امن باشد و واژگون نشود باید به دیوار وصل شود. از دیگر لوازمی که در اتصال 1 ستون فلزی بهره بردای میشود باید به بست لوله های افقی، میله شکاف دار اتصال، پایه قابل تنظیم، صفحه زیر ستون و… اشاره کرد.داربست فولادی به گونه ای تولید شده هست که قابل به کاربردن مجدد باشد و از خطوط ایمنی نیز بهره بردای می شود. در مکان هایی که کارگران کار می کنند به منظور ممانعت ازبرق گرفتگی آن مکان را بر حالت کامل عایق بندی می کنند.کارگران هنگام کار کردن با نردبان فلزی داربستی باید تمام تجهیزات شل شده را به طور مداوم بررسی کنند. تمام وسایل ایمنی باید در ارتفاعات برجسته پوشیده شود. کارگران باید هنگام کار با سیستم عامل های تلفن همراه اطمینان حاصل کنند که بالا بردن و زیرین آمدن این سکو کارآمد است.

داربست تکی

داربست تکی که به داربست لایه آجری نیز معروف است، اکثر اوقات در آجرکاری به کاربردن می شود. این داربست به عنوان یکی از ابتدایی ترین مدل های داربست مورد بهره بردای در ساخت و ساز در نظر گرفته می شود و از 1 چارچوب , لوله های استاندارد، کفشک ها و بست ها تشکیل شده است که در فاصله ی حدود 1.2 متر به دیوار متصل می شود.

به منظور کارهای داخلی به کاربردن می شود و شامل یک قفس ساده موجود که بر روی چهار عمودی تکیه می کند که کارگران می توانند از آن کار کنند. تاشو هست و به راحتی از مکانی به مکان دیگر جابه جا می شود.

فاصله استاندارد بین لوله‌های عمودی و افقی داربست

غالباً یک فاصله مقیاس بین لوله‌ها وجود دارد. فاصله بین لوله‌های عمودی داربست به طور معمول بین 1.5 تا دو متر است. فاصله بین لوله‌های افقی داربست بیشتر بین 0.5 تا 1 متر است. با کاهش فاصله بین لوله‌ها، تعداد لوله‌های مورد نیاز ارتقا می‌یابد و در مقابل با ارتقا فاصله بین لوله‌ها، تعداد لوله‌های مورد نیاز کاهش می‌یابد. فاصله استاندارد بین لوله‌ها باید به خاطر حفظ استحکام و پایداری داربست و همچنین ایمنی کارگران پایبندی به شود.